** حكمت(321)، قاطعیت رهبري در مشورت

'عبدالله بن عباس' صحابی پیامبر(ص) در مساله اي نظر داد كه امام(ع) آن را قبول نداشته و فرموند: بر تو است كه راي خود را به من بگویي و من پیرامون آن بیاندیشم. آنگاه اگر خلاقي نظر تو فرمان دادم باید اطاعت كنی.

** حكمت(322)، ضرورت تقویت روحیه مردم پس از جنگ

امام(ع) هنگام بازگشت از جنگ صفین، به محله شبامیان (تیره ای از قبیله همدان) رسیدند و گریه زنان بر كشتگان جنگ را شنیدند و زمانی كه 'حرب بن شرحبیل شبامي' بزرگ قبیله شبامیان خدمت امام رسید به او فرمودند: آیا آنگونه كه مي شنوم، زنان شما بر شما چیره شده اند؟ چرا آنان را از گریه و زاري باز نمي دارید؟

حرب پیاده و امام(ع) سوار بر اسب مي رفتند. امام(ع) به او فرمودند: باز گرد كه پیاده رفتن رییس قبیله اي چون تو پشت سر من، موجب انحراف زمامدار و خواری مومن است.

** حكمت(323)، علل انحراف خوارج

در جنگ نهروان هنگامي كه حضرت علی(ع) از كنار كشتگان خوارج مي گذشتند، فرمودند: واي به حال شما! آن كه شما را فریب داد، به شما زیان رساند.

گروهی پرسیدند: چه كسي آنان را فریفت؟

امام(ع) در پاسخ فرمودند: شیطان گمراه كننده، و نفسي كه به بدي فرمان مي دهد آنان را به آرزوها مغرور ساخت و راه گناه را بر ایشان آماده كرد و به آنان وعده پیروزي داد و سرانجام به آتش جهنم گرفتارشان كرد.

** حكمت(325)، اندوه عزاي محمد بن ابي بكر

هنگامی كه خبر كشته شدن 'محمد بن ابي بكر' را به امام(ع) دادند، فرمودند: همانا اندوه ما بر شهادت او به اندازه شادي شامیان است، جز آن كه از آنان یك دشمن و از ما یك دوست كم شد.

فراهنگ ** 1003